مزاياي پيادهسازي ERP
1. ايجاد يكپارچگي سازماني از بعد اطلاعاتي و افزايش سازگاري در اطلاعات موجود در سازمان.
2. استانداردسازي فرايندهاي سازماني بر اساس تجربياتي برتري [2] كه شركت هاي عرضه كننده نرمافزار از سازمانهاي مختلف به دست آورده اند.
3. مهندسي مجدد فرايندهاي سازماني و کاهش زمان انجام آنها.
4. تبديل فرايندهاي سازماني از حالت ضمني به حالت صريح ( به علت مهندسي مجددي که در فرايندهاي سازمان صورت مي پذيرد )،
5. امكان نصب و راه اندازي سريعتر سيستمهاي مرتبط با ERP در سازمان از جمله ماژولهاي مختلف اين نرم افزار و يا ساير نرمافزارهاي كاربردي كه از طرف عرضه كنندگان ERP ارائه نشده و مخصوص آن سازمان هستند.
6. امکان و يا تسهيل توسعه سيستمها و تکنولوژيهاي جديداز جمله JIT،،ABC و.... ،
7. امکان ايجاد همکاريهاي تجاري، سرمايه گذاريهاي مشترک، ادغام و.. براي سازمانها با هزينه کمتر و بازدهي بيشتر و نتيجه بهتر.
8. تغيير تمرکز از برنامه نويسي كامپيوتري در سازمان به بهبود فرايندها،
9. فراهم شدن زير ساخت لازم به منظور پرداختن به SCM و CRM ، اين دو مبحث در حال حاضر تبديل به دو جزء جدايي ناپذير ERP2 شده اند.
10. توسعه زير ساخت لازم به منظور وارد شدن به بحث e-Business.
11. يكپارچه سازي اطلاعات: بر خلاف سيستهاي ديگر كه ممكن است هر يك از بخشهاي مالي، فروش، توليد و... گزارشهاي ضد و نقيضي در مورد فعاليتها و سهم خود در افزايش ميزان درآمد شركت ارائه دهند،ERP به شركت كمك خواهد كرد كه اطلاعات مورد نظر را بصورت جامع و كامل از يك سيستم بدست آورد.
12. يكپارچگي اطلاعات در مورد سفارشات مشتريان :ERP كمك خواهد كرد تا سفارشات مشتريان از زمان دريافت سفارش از مشتريان، دريافت مواد اوليه از تامين كنندگان كالا براي توليد آن سفارش تا تحويل كالاي توليد شده به مشتري و دريافت وجه آن بطور يكپارچه در يك سيستم نگهداري شود و به اين ترتيب شركتها قادرند براحتي سفارشات را رديابي كنند و هماهنگي لازم بين بخشهاي مختلف شركت را ايجاد نمايند.
13. استاندارد سازي و سرعت بخشيدن به فرآيند توليد: سيستمهايERP با استاندارد سازي فرايندهاي توليد و استفاده از يك سيستم كامپيوتري منسجم باعث صرفه جويي در زمان و افزايش بهره وري خواهند شد.
14. كاهش موجودي انبار:ERP با بهينه سازي فرآيند سفارشات و توليد محصول، باعث كاهش موجودي مواد اوليه و موجودي در جريان ساخت ميگردد و همين امر موجب كاهش موجودي كالاي ساخته شده در انبارها ميشود. به بيان ديگرERP توانايي مديريت زنجيره عرضه محصول(Supply Chain Management) را نيز فراهم ميسازد.
15. استاندارد سازي اطلاعات مربوط به منابع انساني شركت، صرفهجويي در زمان و جلوگيري از دوباره كاري.
سيستم هاي تشكيل دهنده ERP
سيستم هاي ERP شامل مجموعههاي گوناگون و متعددي است كه يكپارچگي آنها اهميت و ارزشي مضاعف را براي سازمان و شاخه هاي مختلف آن پديد مي آورد :
لازم به ذكر است كه اين تقسيم بندي مطلق نيست و مي تواند در سازمان هاي مختلف به تناسب نوع و وسعت فعاليت هايي كه در حال انجام است تغيير كند.
هر يك از اين سيستم ها با يك پايگاه اطلاعات واحد در ارتباط است. و اطلاعات خود را با ديگر سيستم ها به اشتراك ميگذارد. با توجه به نوع فعاليت (توزيع جغرافيايي) بزرگي و پيچيدگي سازماني كه سيستمERP ميخواهد در ان پياده گردد، زير سيستم هاي يك ERP تعيين ميشود و با توجه به نيازهاي سازمان عمليات انطباق (Customizing) صورت ميگيرد. تا اين مجموعه كليه نيازهاي عمومي و خاص انها را براورده سازد.و سپس آموزش و پياده سازي انجام گيرد.
معماري ERP
1. كنترل مالي (Inventory Control)
2. صورت حساب مواد (Bill Of Material)
3. برنامه ريزي نيازمندي ها (Requirements Planning)
4. حساب هزينه ها (Cost Accounting)
5. برنامه ريزي بودجه (Budgeting)
6. خريد و دريافت (Purchasing / Receiving)
7. سفارش فروش و حمل (Sales Order / Shipping)
8. عمليات هر روند (Work in Process)
9. مديريت توليد (Production Management)
10. كنترل سطح كارخانه (Shop Floor Control)
11. سر برنامه توليد (Master Production Schedule)
12. پيگيري پروژه (Project Tracking)
13. حسابهاي قابل دريافت (Accounts Receivable)
14. معين عام (General Ledger)
15. حسابهاي قابل پرداخت (Accounts Payable)
16. انبار و توزيع (Warehouse / Distribution)
17. مشخصه هاي بارز سيستم (System Highlights)
هر يك از قسمتهايي كه در بالا اشاره كرديم خود به قسمتهاي مختلفي تبديل ميشوند.
مختصري در مورد MRPو MRPII (از زيرسيستمهاي ERP)
قبل از پرداختن به ERP لزوم شناختي مختصر از سيستمهاي قبل از آن كه پايه و اساس ERP بر آنها استوار است امري ضروري بنظر ميرسد. در كل MRP, MRPII, ERP در رده سيستمهاي برنامه ريزي طبقهبندي ميشوند.
(Material Requirement Planning يا MRPيك سيستم اطلاعاتي است كه براي برنامه ريزي مواد مورد نياز براي توليد و به عبارت ديگر اقلام مشخص شده در سربرنامه (MPS : Master Production Schedule) توليد بكار ميرود.
اساس كار به صورت پايين به بالا از MPS شروع و نيازمنديهاي هر جزء راüتعيين ميكند.
ورودي ها :
1. سربرنامه توليد (MPS : Master Production Schedule)
2. صورت حساب مواد (BOM : Bill Of Materials)
3. پايگاه داده مالي (Inventory Database)
4. زمانبندي مديريتي (Lead Times)
خروجي ها :
1. برنامه ريزي مواد مورد نياز به صورت كامل مشخص ميگردد كه ممكن است به توليد يا خريد آنها منجر شود.
2. تعيين اينكه چه چيزي را به چه اندازه و چه موقع سفارش دهيم. (يا توليد كنيم)
3. تعيين اولويت ها جهت برنامه ريزي موجودي ها ، ظرفيت مورد نياز
نكته مهم : برنامه MRP عمليات پيشبيني ، ثبت سفارشات و... نيست بلكه قسمتي از مجموعه ساخت و توليد است
MRP در محيط ERP
عمليات و محدوده كاري MRPII
3. برنامه ريزي توليد (Production Planning / master production scheduling)
4. ساختار توليد (Production Structure / Bill of material processor)
5. كنترل مالي (Inventory Control)
6. MRP
7. برنامه ريزي ظرفيت (Capacity Planning)
8. كنترل سطح كارخانهاي (Shop Floor Control)
9. برنامه خريد (Purchasing)
10. حسابداري (Accounting)
11. تحليل مالي (Financial Analysis)
مزايا و معايب سيستمهاي MRP
مزايا :
2. تاكيد و اهميت بر ساختار اطلاعاتي
معايب :
1. مواد گرا بودن آنها به جاي روند گرا بودن آنها (Material Oriented, not process oriented)
2. مشخصات كامل محصول بايد قبلا آماده شده باشد.
3. يك روش ثابت ميباشد بجاي اينكه وابسته به حالتهاي زمانهاي مديريتي (Lead Times)باشد.
5. برنامهريزي ظرفيت محدود نيست. (No finite capacity planning)
از نقص هاي ديگر MRP ميتوان به موارد زير اشاره كرد :ركوردهاي كامپيوتري نادرست : يعني MRP نميتواند بعد از تثبيت كاري انجام دهد. غير واقعي و تصوري بودن سر برنامه توليد : يعني بعد از تثبيت آن امكان بهبود وجود ندارد.
فقدان يك مديريت بالاتر (Lack of top management involvement) ناپسنديده بودن و يادگيري سخت آن براي كارمندان سيستمهاي MRP از ابزار اوليه و اصلي براي ساخت و Monitor كردن برنامه كنترل توليد به حساب ميآيد و در حقيقت يك تصوير زمانبندي شده و برنامه ريزي شده از نيازمندي ها و درخواستها ارائه ميدهد. در سيستمهاي امروزي MRP در دل اين سيستمها قرار دارد و باعث توازن بين توليد و عرضه ميشود و عمليات مالي در سازمان را منظم ميكند و يكي از بخشهاي اصلي سيستمهاي امروزي محسوب ميشود.
نظرات شما عزیزان: